Bekijk het onderzoek hier
De Rotterdamse wijk Bospolder-Tussendijken (BoTu) moet ‘de eerste veerkrachtige wijk van Rotterdam’ worden. Dit stelt het wijkontwikkelingsprogramma Veerkrachtig BoTu 2028 zich ten doel. Sociologiestudenten van de EUR onderzochten in opdracht van Kenniswerkplaats Leefbare Wijken en Erasmus Initiative Vital Cities and Citizens of de gebruikte methode Social Impact by Design (SiBD) een goede manier is om veerkracht te versterken.
Wenda Doff zet de uitkomsten van hun onderzoek op een rij. De methode Social impact By Design (SiBD) beoogt om met nieuwe coalities van markt, bewoners en overheid te komen tot nieuwe praktijken van wijkverbetering. Bewoners, bedrijven en ondernemers werden met een open oproep gevraagd om teams te vormen en met elkaar plannen te ontwikkelen om de veerkracht van de wijk te verbeteren. Het onderzoek had drie centrale bevindingen:
- Bestaande samenwerking en plannen dominant De teams bestaan veelal uit bestaande partijen die al langer samenwerkten en geruime tijd bezig waren met hun plannen. In enkele gevallen ontstonden nieuwe teams en nieuwe samenwerkingen. Het programma SIbD was daarmee vooral de mogelijkheid om bestaande samenwerking verder uit te diepen en lopende plannen te concretiseren.
- Wel uit de buurt, maar (nog) niet door de buurt De ingediende plannen ontstaan grotendeels vanuit de buurt. De teams haken ook goed in op de institutionele kant zoals samenwerking met gemeente en andere instanties. Directe betrokkenheid van bewoners bij de uitwerking van de voorstellen bleef echter beperkt, dat is de grote uitdaging voor de uitvoering van Veerkracht BoTu 2028.
- Zelfde hobbels: tijd en geld Het aantrekken van kapitaalkrachtige private partijen zoals vastgoedontwikkelaars en zorginstellingen kwam minder goed uit de verf. Teamleden hebben wel ruime kennis, expertise en ervaring, maar tijd en financiën zijn beperkende factoren. De plannen zijn voor financiering afhankelijk van subsidies van fondsen en de (semi-)overheid.